بيمارستان فوق تخصصي مادر و كودك غدير سنگ کیسه صفرا

بيمارستان مادر و كودك غدير سنگ کیسه صفرا

در حالت طبيعي مايعی از کبد ترشح میشود که صفرا ناميده مي شود و براي کمک به بدن جهت هضم چربيها استفاده مي شود. پس از ساخته شدن صفرا در کبد، توسط مجراهایی در کيسه صفرا ذخيره مي شود تا زمانی که بدن نياز به هضم چربيها پيدا کند. در اين زمان کيسه صفرا منقبض مي گردد و صفرا را با فشار به درون لوله اي به نام مجراي مشترک صفراوي که صفرا را به روده کوچک حمل مي کند، مي فرستد. با ترکیب این مایع با چربی ها حل چربی ها نیزآغاز میشود.

نحوه تشکیل سنگ:

سنگهاي کيسه صفرا وقتي تشکيل مي شوند که مايع ذخيره شده در کيسه صفرا تبديل به شکل قطعاتي از مواد جامد (شبيه سنگ سخت شده) مي گردد. سنگهاي صفراوي مي توانند جريان طبيعي صفرا را (زماني که در هر يک از مجراهاي حمل کننده صفرا از کبد به روده قرار مي گيرند) مسدود کنند. به دنبال این انسداد ها التهاب مجاری رخ می دهد.

علائم بیماری سنگ صفرا:

نشانه هاي سنگ صفراوي غالباً حمله سنگ صفراوي ناميده مي شوند چرا که غالباً ناگهاني اتفاق مي افتند. شایعترین علائم يک حمله معمول موارد زير می باشد:
1- درد ثابت در ناحيه بالايي شکم که به سرعت افزايش مي يابد و از 30 دقيقه تا چند ساعت طول مي کشد.
2- دردي ما بين دو کتف.
3- درد زيرکتف راست.
4 - تهوع و استفراغ.

حمله سنگ صفراوي اغلب به دنبال يک غذاي چرب اتفاق مي افتد و مي تواند در شب اتفاق بيفتد.

درمان سنگ های صفراوی:

جراحي :
بيشترين راه درمان سنگهاي صفراوي علامت دار جراحي است. (سنگهاي صفراوي بدون علامت معمولاً نيازي به درمان ندارند.) به اين نوع جراحي کوله سيستکتومي گفته مي شود.
بيشترين جراحي کوله سيستکتومي لاپاراسکوپي ناميده مي شود. در اين جراحي جراح چند برش کوچک بر روي شکم مي دهد و وسيله جراحي را داخل مي کند و يک دوربين ويدئويي بسيار کوچک درون شکم قرار داده مي شود که يک نماي بسته از اندامها و بافتها را به جراح مي دهد. جراح در حاليکه به نمايشگرنگاه
مي کند از اين وسايل براي جدا کردن دقيق کيسه صفرا از کبد، مجاري و ساير ساختمانها استفاده مي کند. سپس مجراي کيسه اي بريده مي شوند و کيسه صفرا از طريق يکي از برشهاي کوچک بيرون آورده مي شود. از آنجا که ماهيچه هاي شکمي در حين جراحي لاپاراسکوپي بريده نمي شوند، بيماران درد و عوارض کمتري نسبت به جراحي با استفاده از برش بزرگ از طريق شکم دارند. بهبودي معمولاً يک شبه در بيمارستان حاصل مي شود و با چند روز محدوديت کار و فعاليت در خانه ادامه مي يابد.
اگر جراح مانعي را در حين روش لاپاراسکوپي مانند عفونت محل يا جاي زخم باقي مانده از ساير جراحيها را بيابد ، گروه جراحي ممکن است تصميم به تغيير روش و تبديل آن به جراحي باز بگيرند. در برخي موارد اينگونه موانع پيش از جراحي شناسايي شده اند و جراحي باز برنامه ريزي مي شود. به اين نوع جراحي، جراحي باز گفته مي شود چرا که در آن جراح يک برش 12 الي 20 سانتي متري در شکم مي زند تا کيسه صفرا را بردارد. در این صورت ماندگاری بیمار در بیمارستان بیشتر می شود. در حدود 5 درصد جراحي هاي کيسه صفرا نياز به جراحي باز مي باشد.

آيا آدمها به کيسه صفراي خود نيازي ندارند؟

خوشبختانه کيسه صفرا عضوي است که افراد مي توانند بدون آن زندگي کنند. از دست دادن آن حتي نيازي به تغيير دادن رژيم غذايي ندارد. وقتي که کيسه صفرا برداشته مي شود، صفرا از طريق مجاري کبدي به خارج از کبد و به درون مجراي صفراوي مشترک جريان مي يابد و به جاي ذخيره شدن در کيسه صفرا مستقيماً به داخل روده کوچک مي رود. به هر حال از آنجا که صفرا در کيسه صفرا ذخيره نمي شود به دفعاات بيشتري به درون روده کوچک جريان مي يابد و منجر به ايجاد اسهال در حدود 1 درصد افراد مي گردد.

منابع:
1) پرستاری داخلی-جراحی برونر-سودارث-گوارش 2014
2) http://www.webmd.com/digestive-disorders/gallstones
3) http://www.healthline.com/health/gallstones

سنگ کیسه صفرا#صفرا#كبد#سنگهاي کيسه صفرا#تهوع و استفراغ#کوله سيستکتومي#لاپاراسکوپي