تشخیص بیماری

آموزش به کودک و خانواده

1.  در صورتی که کودک تبدار می باشد با انجام پاشویه و استفاده از داروهای تب بر مانند استامینوفن، تب کودک را کاهش دهید.بالا بردن سر تخت و قرار دادن کودک دروضعیت نیمه نشسته، برای اینکه کودک وضعیت راحت تر داشته باشد.
2.   انجام فیزیوتراپی ریه برای کودک در حد تحمل.
3.   تغيیروضعیت دوره ای کودک هر 2 ساعت به خروج ترشحات ریوی کمک می کند.
4.   کمک به کودک جهت انجام تنفس عمیق و ورزشهای تنفسی.
5.   کودک را تشویق کنید سرفه کند تا خلط خارج گردد.
6.   از خواباندن طولانی کودک در یک وضعیت خودداری کنید.
7.   فراهم کردن محیطی آرام تا کودک حداکثراستراحت را داشته باشد.
8.   از دستگاه بخور برای مرطوب کردن هوای استنشاقی استفاده نمایید.
9.   از دادن موادغذایی تحریک کننده مانند غذاهای چرب و پرادویه به کودک خودداری نمایید.
10.   کودک را تشویق کنید تا مایعات فراوان بنوشد زیرا مصرف مایعات باعث رقیق شدن ترشحات شده و به خروج ترشحات کمک می کند.
11.   اگر کودک شما شیرمادر می خورد بیشتر ازسابق به او شیربدهید زیرا شیرمادر سیستم ایمنی بدن را تقویت می كند.

چند نکته ی مهم

1.  مصرف داروهای تجویز شده طبق دستور پزشک که حتما باید تا تکمیل دوره درمان ادامه یابد.
2.  از قرار دادن کودک در معرض دود سیگارخودداری کنید.
3.  سعی کنید با حفظ روحیه کودک و پیشگیری ازعوامل اضطراب آور و مصرف مواد غذایی سالم،سیستم ایمنی کودک را تقویت نمایید.
4.  اول پاییز جهت واکسینا سیون کودک برعلیه آنفلوآنزا، با پزشک خود مشورت نمایید.
5.  از فعالیت بیش از حد کودک در طی دوره ی بهبودی خودداری نمایید و در بین فعالیت، دوره هایی از استراحت بگنجانید.
6.  از تماس کودک با افراد مبتلا به عفونتهای تنفسی خودداری کنید.
7.  هنگام بیرون رفتن از منزل، به کودک لباس گرم و مناسب بپوشانید.
8.  از دستگاه بخور برای مرطوب کردن هوای استنشاقی کودک استفاده نمایید.

در صورت مشاهده موارد زیر در اسرع وقت نزد پزشک مراجعه نمایید

1.  افزایش تعداد تنفس.
2.  تنگی نفس.
3.  به داخل کشیده شدن عضلات قفسه سینه درحین تنفس.
4.  کبودی لبها و مخاط کودک.
5.  کودک قادر به نوشیدن یا بلع غذا نباشد.
6.  افزایش مجدد تب.
7.  عدم پاسخ به آنتی بیوتیک های خوراکی در منزل به علت استفراغ یا عدم مصرف صحیح داروها.
8.  خشک بودن دهان و مخاط.

منابع: درسنامه کودکان پرستاری کودکان